4)Tavşan

Tavşan, Lagomorpha takımı içinde sınıflandırılan tavşangiller (Leporidae) familyasını oluşturan memeli türlerinin ortak adıdır. Yavru bakımları çok azdır. 7 gün baktıktan sonra anne tavşan yavru tavşanı bırakır.

Tavşangiller familyası yaklaşık 60 türü içine alır. Kuyrukları uzun kıllarla örtülüdür. Kulaklar ve arka bacaklar uzamıştır. Bir kısmı toprak altında oyuklarda yaşar. Tavşangiller, Ochotonidae familyasını oluşturan pikalardan tüylü küçük kuyrukları, uzun kulakları ve arka ayakları ile ayrılır.

Lepus harici cinslerin tüm üyeleri genel olarak ada tavşanı olarak adlandırılır. Ada tavşanları başka hayvanların yuvalarında veya kendi kazdıkları yuvalarda barınırken, tavşanlar uzun ot ve çalıklarda yaşar. Tavşanlar arasında en çarpıcı özelliklere sahip olan beyaz tüylü sera tavşanı 21. yüzyıla damgasını vurmuştur.

Ayrıca, bazı türlerin kulakları oldukça iyi duymaktadır. Her türlü sese şaşkınlıkla tepki vermektedirler. Bu yüzden kendi türünden ya da başka canlıların yaklaşması durumunda yabanî tavşanlar irkilirler.

Okyanusya hariç tüm yeryüzünde yerlidir. Okyanusya'ya gelişleri yerli memeliler için büyük bir tehdit oluşturur.

Evcilleştirilme Süreçleri

Tavşanların evcilleştirilmesi, avcı-toplayıcı toplumların tavşanları et kaynağı olarak kullanmasıyla başlamış ve özellikle Roma İmparatorluğu döneminde sistematik bir hale gelmiştir. Tavşanlar, öncelikle kapalı alanlarda tutulmuş ve üremeleri kontrol altına alınarak evcilleştirilmeye başlanmıştır. Orta Çağ boyunca manastırlarda tavşan yetiştiriciliği yaygınlaşmış, bu süreçte tavşanlar hem et hem de kürk kaynağı olarak önem kazanmıştır.[1] 19. yüzyılda seçici üreme yöntemleriyle farklı tavşan ırkları geliştirilmiş, bu da tavşanların evcil hayvan ve gösteri hayvanı olarak yaygınlaşmasına yol açmıştır. Günümüzde tavşanlar, dünya genelinde popüler birer evcil hayvan olarak kabul edilmektedir.[2]

Beslenme

Tavşanlar otçullardır. Bitkisel besinlerle beslenen hayvanlardır. Genelde Lahana, taze çimenler, havuç, turp, dereotu, marul, salata, enginar ve karnabahar yaprakları, brüksel lahanası, yeşil fasulye gibi besinlerle beslenirler. Ancak içinde şeker olan besinleri (mesela havuç) çok fazla vermemek gerekir.

Kaynakça

^ https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/36303 [yalın URL]

^ https://heymypet.com/tavsanlar-hakkinda-ilginc-bilgiler/?utm_source=flipboard&utm_content=HeyMyPet%2Fmagazine%2FHEYMYPET [yalın URL]

^ Savage, R.J.G.; Long, M.R. (1986). Mammal Evolution: an illustrated guide. New York: Facts on File. ss. 128-129. ISBN 978-0-8160-1194-0.

^ Handwerk, Brian (21 Mart 2008). "Easter Surprise: World's Oldest Rabbit Bones Found". National Geographic News. National Geographic Society. 1 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2022.

^ Matthee, Conrad A. (2004). "A Molecular Supermatrix of the Rabbits and Hares (Leporidae) Allows for the Identification of Five Intercontinental Exchanges During the Miocene". Systematic Biology. 53 (3): 433-477. doi:10.1080/10635150490445715.